DO NOT TALK ABOUT FİGHT CLUB

''Bir kaç yara izim olmadan ölmek istemiyorum, diyorum ona. Bozulmamış güzel bir bedene sahip olmak hiçbir şey değil artık. 1955'te oto galerisinin vitrininden çıktığı günkü vişne rengiyle ortalıkta dolaşıp duran o arabaları her gördüğümde içim burkuluyor.''

Chuck Palahniuk/Dövüş Kulübü

Chuck, kitaplarından herhangi birini okuyup bitirdiğim anda, başıma bir silah dayayıp beynimin parçalarıyla duvara resim yapar.

bu onun kurallarından biri,

son kelimeyi okuyorum ve: BAM!

Chuck özüme nüfuz eder.

Chuck sürekli olarak beynimin ırzına geçmekten çekinmez.

Chuck'a akıllı olmasını tembihleyemezsiniz, çünkü bilirsiniz ki, o akıllı oldukça siz delireceksiniz.

Chuck neyi neden yaptığını bilmez.

Chuck sizin mükemmel derken neyi kastettiğinizi bilir ve bu yüzden yazdığı adamlara aşık olursunuz.

ve onlara aşık olmaktan vazgeçerseniz, bir daha aşık olamamaktan korkar; bu nedenle onun, beyninizi tekrar tekrar ve tekrar yakmasına izin verirsiniz.

bu böyledir:
Chuck spermlerin ne düşündüğünü merak eder.

Chuck, içinizdeki gitme arzusunu tetikler,

ve siz

hiçbir yere
gidemezsiniz.