yağmurda ıslanmayan şemsiye insanları bu söylediklerim size:

bugün ''hayatımın sonuna kadar asla şemsiye kullanmayacağım..'' (evet -mayacağım, -mıcam değil, niçin şaşırdın?) diye kendime söz verişimin 4. yılı. evet. kutlu olsun kendime. (uydurdum. o gün bugün mü bilmiyorum ama yıllardır böyle.ıpıslağım.)

acıyorum size ben..
o şemsiyeler yağmura hakaret gibi gelmiyo mu size de sahi?

''insanlar yağmurdan kaçıp, su dolu küvetlere otururlar..''

ben böyle öyle mutluyum ki..

-asla- bilemezsin.