shit

annem çöp kutumu ulaşamayacağım heryere tıkıştırıyo.
elimde çöp etrafıma bakıyorum ama yok.
gardrobuma bile baktım inanır mısın..
masamın arkasından çıktı peki buna inanır mısın?
gerçek bunlar.
bu evde yaşamamam için bir sebep daha.
patates oturtma yapmayı da öğremiştim zaten,
zaten kendi paramı da kendim kazanıyorum..
..TANRIM NERDEYSE HİÇ BİR SEBEBİM KALMAMIŞ AİLEMLE YAŞAMAM İÇİN!
*
bide ben bazen çok yoruluyorum.
tamam, evet, kabul.. ben -her zaman- çok yoruluyorum.
öyle ki bazen dışardayken biri gelse arabayla beni alsa eve götürmek için, hatta arabaya da kucaklayarak götürse yine de eve gidemeyecekmiş gibi hissediyorum.
sürekli how can i go home?! shit!! diye çığlıklar atıyorum yola düştüğümde.
yolda öyle bağırıp çağıran güzel bi kız görürseniz bi selam edin.
heyecanımı kaybetmişsim ben meğersem.
ama yani bulurum ki ben onu bi yerlerde..
endişelenmeyin.
*
senii sevdiğimee değmeez gibisin. dırıdım.
*
mıncırdım yanaklarınızdan.
imza: yılışık blog yazarı.