yazamayacak kadar yorgunum bunu bilin yeter.
otobüste hapşırdım, herkes duymamazlıktan geldi. gerçekte yok muyum ki lan acaba dedim kendi kendime, o derece..
-çok yalnızım be atam(!).
(bknz: atam atam sen kalk ben yatam.
o değil de ya onlar gerçekte yoksa lan.. hani ölmüşlerse falan? ölüler otobüsü.
tamam sustum.)
6 yorum:
bak yorum yaptımm..sen varsın yani..belki de biz yokuz hı.....OlabilİR Mİ ?
bunların hepsi sanal bilirsin.
sanal mı? Gördüün kişinin gerçekten senin gördüğün yerde olduğunu nerden biliyosun..sana bakan kişinin gerçekten sana baktığını.sana seslenen kişinin sana o anda seslenmiş olduğunu nerden biliyorsun.Sende olan hiçbirşeyin aslında başkasında olmadığını düşündün mü hiç.Bu dünyanın senin üzerine kurulmuş bir oyun olduğunu.Kimsenin gerçekten acı hissetmediğini.Sadece seni kandırmak için acı çeker gibi yaptığını.veya gülerken aslındaa senden başka herkesin proglamlanmış robot gibi olup o anda içten gülme görevini yerine getirdiğini düşündün mü.Çok gerçekçiler.Hatta bizim görmediğimiz pardon bende programlanmış biriyim.Sanalım.Bizim değil senin görmediğin zamanlarda bile bu robotlar yani biz tıpkı sen görüyormuşsun gibi hareket ediyoruz.Günlük yaşama programlanmışız.Belki de sana bunu açıkladığım için oyun bitti. Belki artık dünyanın sonu bu.Belki de ben bunu sana hiç söylemedim.
ben de domuz gribi dedikodularının revaçta olduğu dönemde hapşırmıştım otobüste. öyle pis baktılar ki otobüstekiler, acaba insanlığa sığmayacak bişey mi yaptım diye düşünmeden alamadım kendimi :D hele önümdeki teyze öyle bi baktı ki, ayağa kalkıp da ağzıma ağzıma iki tokat vurcak diye çok korktum :D
Kısaca Fd dedi ki...
"Kimsenin gerçekten acı hissetmediğini.Sadece seni kandırmak için acı çeker gibi yaptığını"
böbrek taşı düşürmeni tavsiye ederim :D
Belki de hayat benim üzerime kuruludur he ?
Yorum Gönder