gecenin kör vakti, Hıdırellez sevdalısı anneme uyup, bahçedeki gül ağacının dibinde pijamalarımla dikiliyorum. hava soğuk. annem iyi bir şeyler yaptığına o kadar inanıyor ki, çok kısa bir süre sonra sadece susmakla yetinir hale geliyorum. dileğinin ne olduğunu soruyorum; sağlık, huzur ve mutluluk üçlüsünden oluşan klişesiyle capcanlı dikiliyor annem karşımda, hava yeterince karanlık. ''mutluluk, sağlık ve huzur''un resmini yapamayacağından, anneme yere kalp çizmesini öneriyorum. Hızır anlar diye de ekliyorum, az ciddiyim. annem gülüyor ve bulduğu bir dal parçasıyla, çizemediği mutluluğu büyük harflerle yere yazıyor....birazdan anneme -yaklaşık olarak yarısını benim yiyeceğim- şahane bir pasta yapacağım.
tanrı aşkına anneler günü kutlu oluyor burda!!!
