sabah ilk derslerine hep geç kalan küçük gülşah'ın dramı isimli bir kitap yazacağım.
ilk ders saat kaçta olursa olsun; 08:30, 09:30, 10:30.. farketmez, geleneksel ilk derse geç kalma eylemini gerçekleştirdikten sonra, ikinci dersten güne başlıyorum.
her sabah, uykuya düşkün oluşumu bildiğim tüm güzel küfürlere emanet edip öyle çıkıyorum yola.
zamanında uyandığımdaysa bir şekilde yine gecikiyor herşey; otobüsler gelmemeye başlıyor, tam evden çıkmak üzereyken anahtarımı bulamıyorum, durağa geldiğimde çok önemli birşeyi unuttuğumu hatırlayıp tekrar eve koşuyorum..
ve sonra bir an durup soruyorum kendime:
NEDEN Kİ YANİ
5 yorum:
Çünkü, hayat böyle.
büyük şaka yapmışlar
tanrının, gülmüyorsam o şakayı sevmediğimi anlaması gerekiyordu halbuki dimi.
Aynı ben.5 dersin 4 üne geç girerim.Ama yani ben zamanı az da olsa geç girmeye ayarlamış durumdayım.Erken girmek gibi bir niyetim yok.Hiç olmadı.Hep kılı kılına girmektir isteğim.Sevmediğim bişeyi neden erkenden gidip bekleyeyim ki.Lisede mesela.Yoklama ben gidene kadar alınmazdı.Ben yokken bile var yazan hocalar vardı düşün.
''i'' küçük.
Yorum Gönder