bilemedim gençler.

ben acı bişey yaşadığım zaman, acıyan yerimi söküp atıyorum. onu farkettim dün.
barındırmıyorum içimde.
hemen müdahale edip, umrumda değil diye geziyorum ortalıkta.
evet tamam sahte gülücükler de saçmıyorum etrafıma ama belli de etmiyorum çoğu zaman. çünkü söküp atmazsam uzadıkça uzuyo, kendimi çekemez hale geliyorum. halbuki baktığım zaman umrumda değil dediğim aslında benim kendi hissettiklerim, kendi yaşadıklarım. acımın sujesini bi kenara koyduğumda, onlar benim hep. umursamıyorum deyip attıklarım kendi yaşadıklarım esasen ve sonra bi bakıyorum sanki hiçbirşey yaşamamışım.
yine aynı şeyler başka bi yerlerimi acıtıyo bu sefer.
ama
bu
sefer,
filmi başa sarmak yok.


----o----

''sevgililer.. bizim olanlar ya da olmayanlar hepsi iz bırakır. bu izler şimdi seninki gibi çok derinini çiziyor, hepsi kalır. ama inan yeni izler de olacak..
ne kadar acı çekersen çek şunu hiç unutma, çizilecek bir yer hep vardır ve çizecek bir yer.. ressam olur insanlar başkalarının kalbini kazıya kazıya, ya da resim olurlar senin gibi kazına kazına.'' (dar alanda kısa paylaşmalar)

2 yorum:

PİA dedi ki...

şimdi bu birden bugün yaşadıklarıma bir nasihat gibi oldu.güzel de oldu da.. insanlar kalbim sayesinde müthiş eserler yapar olmuş bu da kötü oldu

Madam de la Red dedi ki...

benimkine monalisa bile çizdiler anasını satiim.
piacım hepsi geçiyo bunların bilirsin.