bugün kızılayda karşıdan karşıya geçmek için beklerken biri arkamdan, üzerime bir avuç gül yaprağı döktü. döndüm baktım, 8-9 yaşlarında bi çocuk arkasına baka baka gülümseyerek kaçıyo. bi hoş oldum, duygulandım falan. sonra da güldüm kendi kendime..
hatta bir yaprak da çantamın üzerinde kalmış, şimdi de kitabımın arasında kalıyo kalıcı olarak..
geçen sene kızılayda çocuklara şeker dağıtırken, bir yerine iki tane lolipop verdiğim çingene çocuklardan biri kesin.
gül yapraklarının sahibi sevgili dostum çocuk;
teşekkür ederim.
çok teşekkür ederim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder